Boek voor een woensdagmiddag een kinderpopster bekend van tv. Reserveer het plaatselijke openluchttheater voor zijn optreden. Kondig in de lokale media zijn komst aan en houd de prijs van de entreekaartjes laag. Als het weer dan ook nog eens meer dan mee zit, heb je het ideale recept voor een geweldige muziekbelevenis waar ruim achthonderd kinderen met hun ouders, oma’s en opa’s op afkomen. Een zeer geslaagde middag. Zeker voor de twee peuters van drie jaar die ik vergezelde. Na anderhalf uur kinderliedjes te hebben gehoord, met veelal dezelfde melodielijnen en teksten met een eenvoudig rijmschema, vergelijkbaar met mijn rijm in sinterklaasgedichten, vond ik het echter ook niet erg dat Dirk Scheele zijn laatste liedje inzette. Het was absoluut leuk maar het is ook een keer leuk geweest. Maar goed, ik behoor natuurlijk ook niet tot de doelgroep.
Kinderen vinden herhaling en rijm blijkbaar fijn. Daar ben ik inmiddels wel achter. Als jonge ouder wordt het je op het consultatiebureau al geadviseerd om tijdig te beginnen met voorlezen: ‘Goed voor de taal- en spraakontwikkeling van het kind.’ De verhaaltjes van Dick Bruna staan daar op nummer één in het advies. Simpele verhaaltjes, makkelijke woorden, alles op rijm en met bovendien eenvoudige tekeningen. Het ritme van de korte zinnen vormt een soort melodie en in combinatie met de rijm onthouden kinderen de woorden daardoor beter. Zeg nou zelf:
op een dag zei vader pluis
wie gaat er met mij mee
naar de duinen en het strand
en naar de grote zee
ik riep nijn, ik ga wel mee
hoi hoi, dat vind ik fijn
dan neem ik ook mijn emmer mee
voor als er schelpen zijn
(Bron: Nijntje aan zee)
Dat klinkt toch vrolijk en is makkelijk te onthouden. De regelmaat is prettig voor een kind en werkt rustgevend werd mij verteld. En boekjes en liedjes met rijm hebben een vertrouwd ritme. De rijmpjes zijn voorspelbaar, een kind kan het laatste woord na een paar keer zelf invullen. En weten wat er komt, is leuk. Ja, ook na drieëndertig keer lezen is dat nog steeds leuk!
Het valt me op dat Dick Bruna nauwelijks gebruik maakt van interpunctie en al helemaal niet van hoofdletters. Waarschijnlijk om kinderen die meekijken in het boek tijdens het voorlezen niet te laten afleiden. Of kinderen die leren lezen niet van hun stuk te brengen. En voor degene die voorleest, is het eigenlijk ook best prettig. Je leest de tekst vanzelf lekker door . Bij zulke korte zinnetjes is interpunctie niet eens nodig. Waren er eigenlijk maar meer teksten zo simpel. Dan zou ik na één keer lezen al begrijpen wat er bedoeld wordt…
Er zijn momenteel nog geen reacties op dit bericht.