Sesamzaadje

Ik worstel met de laatste zin van de folder die ik schrijf. “We helpen oplossingen te vinden voor jouw probleem”, maak ik er uiteindelijk van. Ik noteer de contactgegevens zodat de klant weet waar hij terecht kan en lees de tekst nog een keer na. Nog wat kleine aanpassingen en dan verstuur ik het per e-mail naar mijn opdrachtgever. Nu is het tijd voor pauze.

Het is misschien niet de ideale manier om pauze te houden maar ik wil altijd graag wat te doen hebben.

Het is tien over twaalf en ik trek de koelkast open. De kaas is op. Flink balen want mijn broodbeleg bestaat bijna uitsluitend uit kaas. Jonge kaas. Dan maar twee boterhammen roosteren en met jam beleggen. Dat smaakt ook vast prima voor een keer. Met een kop thee en mijn bord loop ik terug naar mijn werkplek aan de eettafel. Er ligt op tafel niets om te lezen wat ik nog niet gelezen heb en daarom neem ik weer plaats achter mijn laptop om wat mailtjes te beantwoorden. Het is misschien niet de ideale manier om pauze te houden maar ik wil altijd graag wat te doen hebben. Als ik een hap van mijn geroosterde brood neem, valt er pardoes een sesamzaadje op het toetsenbord. Ik zie hem liggen tussen de rechter Controltoets en de linkerpijltjestoets. Ik denk even na want een te snelle reactie zorgt er misschien voor dat het zaadje direct tussen de toetsen verdwijnt en ik er niet meer bij kan. Dan besluit ik hem op te wippen met de punt van mijn balpen. Er komt duidelijk beweging in maar de ongenode gast laat zich niet vangen en zoekt zich een weg tussen de naastgelegen toetsen waar ik hem blijf achtervolgen met de balpen. Het is een soort kat-en-muisspel waar geen einde aan lijkt te komen. Dit gaat niet lukken, concludeer ik al snel. Wat nu? Op tafel ligt een pak speelkaarten. Zo’n kaart is veel dunner dan de punt van mijn balpen, hoor ik mezelf denken. Daarmee moet het lukken en ik onderneem een tweede poging. Ik pak de bovenste kaart eruit. Met de harten acht in mijn rechterhand en mijn neus dicht op het toetsenbord ga ik het duel aan met het sesamzaadje. Vastbesloten om hem tussen de toetsen vandaan te halen. Ik heb een paar seconden nodig om de kaart goed onder het zaadje te krijgen maar als ie de Alttoets heeft bereikt en richting de bovengelegen leestekentoetsen lijkt te gaan, lukt het me om hem op te wippen. Hij komt neer op het vlakke deel onder de toetsen en ik leg hem terug op mijn bord waar hij de strijd definitief moet opgeven. Verslagen en roerloos ligt mijn tegenstander van zonet voor mijn neus waar ik hem even aanstaar.
Morgen wil ik weer gewoon een verse boterham met kaas.