Tuinfeest

Op dit tijdstip fiets ik er zelden. Maar vandaag verkeren we in de bijzondere positie om drie feestjes mee te vieren en nu het tegen elven loopt, zijn we op weg naar het derde verjaardagsfeest. De straat is breed, lang en grotendeels recht. Ideaal voor automobilisten met haast om het gaspedaal nog wat harder in te trappen. Maar nu niet. Het is rustig op de weg en een heerlijke avond om buiten te zijn.
In de verte zie ik vijftig tinten oranje aan de horizon en een volle maan. Een mooi plaatje maar de eerste echte bocht dwingt mij om mijn blik weer op de weg te richten. Op het volgende rechte stuk zie ik rechts een loonwerker gras maaien. Geen gebruikelijk tijdstip voor zo’n klus maar met elke dag kans op een bui, vraagt zijn werk in dit hoogseizoen nog meer flexibiliteit dan gewoonlijk. We fietsen door en komen langs de plek waar we tien jaar geleden moesten schuilen voor een onweersbui toen we ook op weg waren naar het feestje van de jarige van vandaag. Nu hangt er gelukkig geen bui in de lucht en trappen we door.
Het is dat ik weet hoe laat het is want het volle maanlicht doet een vroeger tijdstip vermoeden. We slaan zonder oversteken linksaf en we passeren de bushalte waar ik vroeger, lang geleden, op- en uitstapte voor de discobus. De muziek is duidelijk te horen. Nog een paar keer trappen en we zijn er. Als we onze fietsen afstappen, parkeert de chauffeur van het cateringbedrijf zijn bus vlakbij. “Warme hapjes”, kondigt hij de reden van zijn bezoek aan en hij nodigt ons direct uit er een te pakken. En met een hete bitterbal in de mond, lopen we het grindpad af richting de achtertuin waar de jarige lijkt klaar te staan om ons te ontvangen. Wij zijn er. Het tuinfeest kan beginnen.